Elektronische facturatie, of 'e-facturatie' betekent het verzenden of ontvangen van facturen in een gestandaardiseerde elektronische indeling die door machines kan worden gelezen (in tegenstelling tot ongestructureerde indelingen zoals via e-mail verstuurde PDF's of papieren facturen).
De vereisten voor de specifieke indeling voor e-facturatie (zoals XML, JSON of UBL) en het transmissienetwerk (zoals het wereldwijde PEPPOL-netwerk of SDI in Italië) verschillen van land tot land. Voor bepaalde regio's met een machtiging voor e-facturatie kunnen er ook aanvullende vereisten zijn om e-factuurgegevens te rapporteren aan de belastingdienst. Dit staat bekend als 'e-rapportage' of 'real-time rapportage'.
E-facturatie wordt steeds vaker opgenomen in facturatieprocessen omdat facturen op deze manier systematischer en consistenter kunnen worden gevolgd door kopers en verkopers. E-facturatie is ook verplicht voor bepaalde soorten transacties in een poging om de fiscale compliance te verbeteren. Landen die e-facturen verplicht stellen zijn onder andere Frankrijk, Italië en Duitsland in Europa, en Mexico en Brazilië in Latijns-Amerika.
De vereiste om e-facturatie te gebruiken is vaak beperkt tot specifieke transactietypen (bijv. B2B), verticale sectoren (bijv. overheidsafnemers) of grensoverschrijdende status (bijv. alleen binnenlandse verkoop).
Raadpleeg je belastingadviseur of juridisch adviseur om te bepalen of en welke vereisten voor e-facturatie en e-rapportage van toepassing zijn op je onderneming volgens de meest recente regels en voorschriften.