Het doel van de interne markt van de EU is om bedrijven in staat te stellen klanten uit alle EU-lidstaten te bereiken. Dankzij internet en e-commerce gaat dit veel gemakkelijker. Als onderdeel van de strategie voor de digitale interne markt streeft de Europese Commissie ernaar om te zorgen dat de interne marktvisie van de EU een realiteit blijft in de online omgeving. De Europese Commissie steekt een stokje voor bepaalde praktijken die de interne marktvisie van de EU verhinderen. Geoblocking is zo'n praktijk die de EU probeert aan te pakken door middel van regelgeving.
De verordening inzake geoblocking werd doorgevoerd toen de EU opmerkte dat de praktijk van geoblocking zorgde voor directe en indirecte online verkoopdiscriminatie tegen consumenten in verschillende EU-lidstaten, wat het doel van de interne markt van de EU ondermijnde. Geoblocking is de praktijk waarbij bedrijven de toegang van bepaalde klanten tot hun producten en diensten ontzeggen op basis van hun geografische locatie. De verordening inzake geoblocking verbiedt geoblocking van klanten in EU-lidstaten, om te zorgen dat alle EU-klanten gelijke toegang hebben tot producten en diensten, ongeacht hun nationaliteit, woonplaats of het uitgifteland van de gebruikte bankpas of creditcard (of ander betaalmiddel).
Sinds 3 december 2018 is het voor handelaren die actief zijn in de EU verboden om betalingen van EU-consumenten of hun toegang tot websites/apps te blokkeren op basis van hun geografische locatie, overeenkomstig de verordening inzake geoblocking. Dat betekent dat handelaren in de EU geen transacties met EU-klanten meer kunnen weigeren op basis van de nationaliteit van klanten.
Als je een handelaar bent die actief is in de EU en producten en diensten aanbiedt in sommige EU-landen, heb je waarschijnlijk te maken met de verordening inzake geoblocking. Voor sommige typen bedrijven geldt de verordening inzake geoblocking niet; namelijk leveranciers van audiovisuele diensten, gezondheidszorg en transportdiensten. Als je niet zeker weet of je bedrijf een uitzondering is, raden we je aan met je juridische adviseurs te praten over jouw specifieke omstandigheden. In dit artikel leggen we uit wat je moet weten over de verordening inzake geoblocking en welke acties je moet ondernemen om te zorgen dat je aan de regels voldoet.
Handelaren mogen niet moedwillig betalingen blokkeren van klanten (die betaalmethoden gebruiken die de handelaar normaal gesproken zou accepteren) omdat ze zich in bepaalde EU-lidstaten bevinden.
Voorbeeld: Als je bedrijf online T-shirts verkoopt aan klanten in de EU en creditcards van een bepaald merk in Frankrijk accepteert, mag je niet actief creditcardbetalingen van dat merk blokkeren van klanten die in Italië gevestigd zijn (dit kan worden gezien aan de hand van IP-adressen of opgegeven adressen van klanten of de bank die de gebruikte betaalkaart heeft verstrekt).
Bedrijven mogen gebruikers geen toegang tot hun website of app ontzeggen op basis van de locatie of het IP-adres van een EU-klant, tenzij dit wordt toegestaan door landelijke of EU-wetgeving. Dit verbod omvat ook een verbod op het automatisch doorsturen van EU-klanten naar een lokale versie van een website zonder hun uitdrukkelijke toestemming.
Voorbeeld: Als een in Spanje gevestigde klant toegang probeert te krijgen tot de Duitse website van een bedrijf (d.w.z. een website gericht op de Duitse markt), mag het Duitse bedrijf niet de toegang ontzeggen of de klant doorsturen naar een websiteversie voor de Spaanse markt zonder de uitdrukkelijke toestemming van de klant. Zelfs wanneer deze uitdrukkelijke toestemming wordt verkregen, moet de originele versie van de website toegankelijk blijven voor de klant.
Ja, de optie om producten of diensten te kopen moet toegankelijk zijn voor alle EU-klanten. De verordening inzake geoblocking verplicht handelaren echter niet de producten of diensten in de gehele EU te leveren. Het staat handelaren vrij om de geografische gebieden te kiezen waarin ze fysiek de producten of diensten leveren.
Voorbeeld: Als een bedrijf aangeeft dat het producten uitsluitend aan Ierse adressen levert en een Zweedse klant doet een aankoop, wordt alleen van het bedrijf verwacht dat het producten levert aan een Iers adres. De Zweedse klant moet dan zelf zorgen dat de producten worden opgehaald of doorgestuurd.
Op de website van een handelaar moet duidelijk worden aangegeven in welke landen er wordt geleverd om verwarring te voorkomen.
Ja, bij de verordening inzake geoblocking wordt erkend dat handelaren bepaalde voorzorgsmaatregelen moeten treffen om fraude te voorkomen. Daarom wordt het handelaren toegestaan om:
de levering van producten of diensten op te schorten als een handelaar gerechtvaardigde, objectieve redenen heeft om te constateren dat een transactie niet op de juiste wijze is geïnitieerd, bijvoorbeeld wanneer een handelaar, die naar verschillende eigenschappen van een transactie heeft gekeken (in plaats van zich alleen te baseren op de nationaliteit van de klant of waar de kaart is verstrekt), oordeelt dat sommige van deze eigenschappen op fraude wijzen;
een betaling te weigeren of afwijkende voorwaarden toe te passen als er bij de betaling niet kan worden voldaan aan de SCA-vereisten (sterke cliëntauthenticatie) beschreven in PSD2 (bekijk voor meer informatie over sterke cliëntauthenticatie hier onze Stripe-gids over SCA).
SCA is een nieuwe methode om online betalingen te authenticeren (of de identiteit van een klant te bevestigen voordat een online betaling wordt geaccepteerd) die voor de meeste transacties verplicht is sinds september 2019. In het kort vereist SCA dat betalingen door klanten worden geauthenticeerd aan de hand van informatie of apparaten die alleen de klant kan weten/bezitten, bijvoorbeeld een wachtwoord, een mobiele telefoon en biometrische gegevens zoals een vingerafdruk. Deze uitzondering is misschien niet toegankelijk voor handelaren totdat de betalingenindustrie SCA in zijn geheel uitrolt in 2021. De meeste EU-markten hebben SCA geleidelijk ingevoerd gedurende de eerste maanden van 2021. Het Verenigd Koninkrijk is een van de laatste markten die SCA invoert voor de deadline van 14 september 2021.
Bedrijven die producten en diensten aanbieden aan klanten in de EU, moeten ervoor zorgen dat hun websites/apps geen online klanten in de EU discrimineren. Ze moeten de gegevens van hun website en app, de toegankelijkheid van de checkout, hun tools voor fraudepreventie bij betalingen en tools voor IP-blokkering controleren aan de hand van de beperkingen in de verordening inzake geoblocking. Bedrijven moeten met name zorgen dat hun:
websites/apps klanten duidelijk informeren over hun leveringsbeperkingen;
tools voor fraudepreventie niet automatisch creditcards of bankpasjes (of andere betaalmiddelen die in het algemeen worden geaccepteerd op hun website) in bepaalde EU-lidstaten weigeren; en
tools voor IP-blokkering niet automatisch klanten in bepaalde EU-lidstaten blokkeren die toegang proberen te krijgen tot hun website of app (tenzij dit wordt toegestaan door landelijke of EU-wetgeving) en klanten niet automatisch doorsturen naar een lokale versie van hun website zonder de uitdrukkelijke toestemming van de klant.
Heb je nog vragen of wil je meer weten? Neem gerust contact met ons op.
Tot slot is dit bericht alleen bedoeld voor informatiedoeleinden en mag het niet gezien worden als juridisch advies. Als je juridisch advies nodig hebt met betrekking tot zaken die worden genoemd in dit bericht, raden we je aan om met je juridische dienstverlener te spreken.