Krijg antwoord op vragen over de monitoringsprogramma's van Visa en Mastercard.
Elke chargeback waarbij geld wordt verplaatst, telt mee voor je programmatotalen binnen een bepaalde maand, ongeacht de reden voor de chargeback. Situaties die niet meetellen als chargebacks:
Het fraudemonitoringsprogramma van Visa (VFMP) maakt gebruik van door de uitgever gerapporteerde fraudegegevens (TC40), die we Vroegtijdige fraudewaarschuwingen (EFW) noemen. EFW is volledig onafhankelijk van de kaartuitgever van de klant die een chargeback initieert. Uitgevers zijn verplicht om fraude te melden aan het kaartnetwerk, maar het is aan de uitgever om te beslissen of en wanneer die de chargeback initiëren binnen het venster voor chargebacks. Het is niet ongebruikelijk dat een transactie die een TC40 heeft ontvangen geen chargeback ontvangt, of de EFW en chargeback tegelijkertijd ontvangt. Deze voorwaarden en situaties variëren per uitgever, maar een aantal veelvoorkomende scenario's zijn onder andere dat de aansprakelijkheid verschuift als de betaling door de 3D Secure-verificatie komt, dat de uitgever het voordeliger vindt om de betaling af te schrijven in plaats van een chargeback te initiëren of dat het interne proces van de uitgever de chargeback op een later tijdstip initieert. Alle door de uitgever gerapporteerde frauduleuze transacties (TC40-gegevens) tellen mee voor het programma, ongeacht het type fraude, de redencode van de chargeback en de uitkomst van de vertegenwoordiging (winst of verlies).
Chargebacks op volledig terugbetaalde betalingen tellen nog steeds mee voor je totalen. De reden is dat de chargeback kan worden geïnitieerd voordat de terugbetaling op het account van de kaarthouder staat. In gevallen waarin de terugbetaling werd uitgegeven lang voordat we de chargeback ontvingen (dat wil zeggen, minstens tien dagen ervoor), kunnen we soms vragen om de terugboeking van hun rekening af te schrijven: de uitgever kan het krediet hebben gemist en de chargeback per ongeluk hebben verhoogd. Dit gebeurt echter zeer zelden en we hebben nog geen geval gezien waarbij dit identificatie in een programma zou hebben voorkomen.
Nee. Helaas heeft de uitkomst van de chargeback geen invloed op je uiteindelijke cijfers. De kaartnetwerken willen uiteindelijk zien wat je doet om chargebacks te voorkomen. Bovendien, als de uitkomst belangrijk zou zijn, zouden identificaties maanden na de datum van de chargeback plaatsvinden, omdat je eerst het chargebackproces moet doorlopen.
Het korte antwoord is nee. Banken van klanten zijn verplicht om fraude voor alle vastgelegde betalingen te melden, zelfs als er een terugbetaling is gedaan. De enige keer dat dit niet het geval is, is als de terugbetaling wordt verwerkt als een terugboeking, maar dat gebeurt meestal alleen als deze binnen twee uur na het vastleggen van de betaling wordt gedaan.
Onder bepaalde omstandigheden kan het zijn dat Stripe een terugboeking automatisch voor je registreert en dit niet wordt weergegeven in je account. Stripe doet dit bijvoorbeeld als de betaling wordt beschermd door een verschuiving van aansprakelijkheid, of als blijkt dat het kaartnetwerk een fout heeft gemaakt en jij niet financieel aansprakelijk zou moeten zijn voor de chargeback. Dit kan om een aantal redenen gebeuren, maar veruit de meest voorkomende is dat je de betaling al volledig had terugbetaald voordat de klant een chargeback heeft ingediend voor de betaling. Maar hoewel je niet aansprakelijk bent voor de kosten van deze chargebacks, tellen ze wel mee voor je maandelijkse netwerktotalen. Als je veel terugbetalingen doet, kunnen je chargebackcijfers er lager uitzien in je account dan in die van de netwerken.
Identificaties in een programma vinden vaak plaats in de maand nadat de chargebacks zijn gerapporteerd. De maand waarin een bedrijf wordt geïdentificeerd in een programma staat bekend als de rapportagemaand of identificatiemaand. De maand waarin de chargebacks werden gemeld staat bekend als de gegevensmaand. Dit kan erg verwarrend zijn, vooral voor het Mastercard-programma dat twee aparte gegevensmaanden heeft, één voor chargebacks en één voor verkopen. Wanneer we echter verwijzen naar de rapportage- of identificatiemaand, bedoelen we de maand waarin je werd geïdentificeerd, wat meestal een maand is na de gegevens waarnaar wordt gekeken.
Visa identificeert verkopers op basis van een omschrijving op een bankafschrift, gescheiden per markt (of land), behalve in de EU, waar ze het volume van elk land samen evalueren. Als je bijvoorbeeld verschillende omschrijvingen op een bankafschrift gebruikt voor een Canadees account, kan dat account meerdere keren worden geïdentificeerd in monitoringsprogramma's als verschillende omschrijvingen op een bankafschrift de programmadrempels overschrijden. Als je ook een account in de VS hebt, kan dezelfde omschrijving op een bankafschrift bovendien twee keer worden geïdentificeerd als het de programmadrempels in elke markt overschrijdt. Maar als je accounts hebt in Frankrijk en Ierland die allebei de programmadrempels overschrijden voor dezelfde omschrijving, dan combineert Visa het volume van die accounts in één programma-identificatie omdat beide accounts zich in de EU bevinden.
Visa telt het totale aantal chargebacks binnen een maand en deelt dit door het totale aantal vastgelegde betalingen in dezelfde maand. Chargebacks die in februari zijn gemeld, worden bijvoorbeeld gedeeld door het totale aantal verkopen dat in februari is vastgelegd. De oorspronkelijke transactiedatum van de betalingen waar een chargeback voor is ingediend, speelt geen rol in deze vergelijking. Als je in een gegevensmaand 100 chargebacks of meer hebt en de verhouding tussen het aantal chargebacks en het aantal verkopen 0,9% is, kom je in aanmerking voor het programma op het niveau Standard. Als je account zich buiten de VS, Canada, Europa, Australië of Brazilië bevindt, worden alleen internationale transacties meegeteld. Anders worden zowel binnenlandse als internationale transacties meegenomen.
Als je account zich buiten de VS, Canada, Europa, Australië of Brazilië bevindt, worden alleen internationale transacties meegeteld. Anders worden zowel binnenlandse als internationale transacties meegenomen. Visa telt het totale bedrag in dollars (USD) van de TC40's die binnen één maand zijn opgehaald en deelt dit door het totale bedrag in dollars van de betalingen die in dezelfde maand zijn vastgelegd. TC40-volume dat in februari is gemeld, wordt bijvoorbeeld gedeeld door het totale bedrag in dollars aan verkopen dat in februari is vastgelegd. De datum waarop de frauduleuze betalingen werden vastgelegd, speelt geen rol in deze vergelijking. Als je in een gegevensmaand een fraudevolume van USD 75.000 of meer en een fraudepercentage van 0,9% haalt, kom je in aanmerking voor het programma op het niveau Standard.
Dit programma geldt alleen voor gebruikers die in de VS zijn gevestigd. Visa telt het totale bedrag in dollars (USD) van de TC40's die binnen één maand zijn opgehaald en deelt dit door het totale bedrag in dollars van de betalingen die in dezelfde maand zijn vastgelegd. 3DS-volume dat in februari TC40's heeft ontvangen, wordt bijvoorbeeld gedeeld door het totale bedrag in dollars aan 3DS-verkopen dat in februari is vastgelegd. De datum waarop de frauduleuze betalingen werden vastgelegd, speelt geen rol in deze vergelijking. Als je in een rapportagemaand USD 75.000 of meer aan binnenlands 3D Secure-geauthentiseerd (3DS) fraudevolume en een fraudepercentage van 0,9% haalt, kom je in aanmerking.
Een vroegtijdige waarschuwing van Visa is precies dat: een waarschuwing. Hoewel je niet officieel deelneemt aan het programma, moet je er toch aan werken om je percentage onder de 0,65% te krijgen, wat de limiet is voor deelname aan het fraudemonitoringsprogramma van Visa (VFMP).
De beste manier om je chargebackpercentage te berekenen is door je Visa-chargebacks te exporteren. In de VS is er een vertraging tussen het moment waarop chargebacks worden ontvangen van financiële partners en het moment waarop het wordt gemeld aan Visa. Om een nauwkeuriger telling te krijgen, moet je beginnen te kijken naar chargebacks vanaf de 5e van elke maand tot de 5e van de volgende maand, en dit vervolgens delen door de verkoop die vanaf de eerste tot het einde van de maand is vastgelegd. Voor accounts in alle andere markten kun je het aantal chargebacks starten aan het begin van de maand tot het einde. Het is belangrijk op te merken dat de chargebackgegevens enigszins kunnen afwijken van de officiële identificatienummers van Visa als gevolg van deze en andere discrepanties in de rapportage.
Visa kan soms slechts een subset van transacties op een bepaalde omschrijving identificeren als de gebruiker er meer dan één gebruikt. Om dit te voorkomen, moet je elke omschrijving beginnen met hetzelfde voorvoegsel, in de volgende opmaak: UNIEKE OMSCHRIJVING VOOR BIZNAME*. In dit voorbeeld zou Visa alles samenvoegen onder BIZNAME*.
Als je met een andere verwerker onder een andere acquirer werkt, worden de gegevens gescheiden. In sommige gevallen kunnen meerdere verwerkers dezelfde acquirer gebruiken. Wanneer dit gebeurt, verzamelt Visa je gegevens over meerdere verwerkers en kun je een identificatie ontvangen, zelfs als je totalen op Stripe niet in aanmerking kwamen voor een programma.
Mastercard telt het totale aantal chargebacks binnen een maand en deelt dit door het totale aantal vastgelegde betalingen in de voorgaande maand. Chargebacks die in februari zijn gemeld, worden bijvoorbeeld gedeeld door het totale aantal verkopen dat in januari is vastgelegd. De datum waarop de betalingen waarvoor een chargeback is ingediend, werden vastgelegd, speelt geen rol in deze vergelijking. Je komt in aanmerking als je in een rapportagemaand 100 chargebacks of meer hebt en een chargebackpercentage van 1% hebt.
Acquirers moeten gebruikers identificeren die in aanmerking komen voor een programma (gesegmenteerd per markt) en dit elke maand zelf rapporteren aan Mastercard.
De beste manier om het percentage te berekenen, is door je Mastercard-chargebacks te exporteren. In de VS is er een vertraging tussen het moment waarop chargebacks worden ontvangen van financiële partners en het moment waarop ze worden gerapporteerd aan Mastercard. Om een nauwkeuriger telling te krijgen, kijk je eerst naar chargebacks vanaf de 5e van elke maand tot de 5e van de volgende maand en deel je dit door de verkopen van de vorige maand vanaf de eerste van die maand. Voor accounts in alle andere markten kun je chargebacks tellen vanaf het begin van de maand tot het einde van de maand.
Helaas is het verplicht om identificaties op accountniveau aan Mastercard te rapporteren, dus zelfs als de totale tarieven voor meerdere accounts onder de drempelwaarden liggen, kun je nog steeds in aanmerking komen als een van de accounts daar niet onder ligt. Als je bedrijf echter soortgelijke diensten verwerkt voor meerdere accounts, kan Mastercard worden gevraagd om je situatie opnieuw te beoordelen.
Om een programma volledig te verlaten, moet je drie maanden achter elkaar onder de standaarddrempels blijven. Voor VDMP en VFMP betekent dat drie maanden minder dan 100 chargebacks of USD 75.000 aan fraudevolume of een percentage van 0,9%.
Als is vastgesteld dat je je boven de Excessive-drempel bevindt, blijf je boetes ontvangen en kom je in een tijdlijn met een 'hoog risico' terecht totdat het niveau onder de drempelwaardes van Standard komt. Dat betekent dat slechts één maand op een Excessive-toewijzing meerdere maanden aan boetes kan inhouden als je niet onder de drempels van Standard zit. Om het programma volledig te verlaten, moet je drie maanden achter elkaar onder de drempels van Standard blijven.
Uitgevers kunnen frauduleuze chargebacks over 3DS-tarieven aan de orde stellen onder Chargebackvoorwaarde 10.5: Fraudemonitoringsprogramma van Visa 120 kalenderdagen vanaf de datum van identificatie in het Fraudemonitoringsprogramma van Visa (bijvoorbeeld als je op 5 januari in de tweede maand van het VFMP-3DS-programma wordt geïdentificeerd). Daarna moeten er drie opeenvolgende maanden voorbijgaan zonder identificaties (feb-april), maar uitgevers kunnen tot 5 mei nog steeds chargebacks indienen voor 3DS-betalingen.
Je kunt dit programma niet verlaten zoals bij Visa: je hebt de drempels bereikt of niet.
Om het programma volledig te verlaten, moet je twee opeenvolgende maanden onder de ECM-drempels blijven. Als je bijvoorbeeld in januari wordt geïdentificeerd en in februari onder de ECM-drempels zit, maar in maart weer de ECM-drempels overschrijdt, word je opnieuw in ECM geïdentificeerd. Als je twee maanden achter elkaar onder de ECM-drempels zit, maar er de derde maand weer boven zit, word je teruggeplaatst in CMM.
Stripe kan alle omschrijvingen ophalen die je gebruikt om te zien hoe ze zijn geformatteerd. Als je voor iedereen hetzelfde voorvoegsel gebruikt, kunnen ze Visa vragen om alles vanaf nu samen te voegen. Als de omschrijvingen allemaal erg van elkaar verschillen (bijvoorbeeld MAANDELIJKS PLAN, JAARLIJKS PLAN, enzovoort), dan moet je eerst je omschrijving bewerken met het juiste voorvoegsel. Je kunt dit het beste aan het einde van de maand doen, zodat de verkopen niet dalen voor de oude omschrijvingen en het aantal chargebacks stijgt.
Dit kan gebeuren als de MID (verkoper-ID) van een gebruiker halverwege een maand wordt bijgewerkt. Net zoals Visa vertrouwt op de omschrijving op een bankafschrift, vertrouwt het Mastercard-programma op de MID. Een verandering halverwege de maand kan ervoor zorgen dat het aantal verkopen veel lager lijkt dan het in werkelijkheid is.
Vriendelijke fraude is niet eenvoudig te herkennen bij het maken van een betaling, omdat het vaak de legitieme kaarthouder is die de betaling doet. De beste manier om dit soort chargebacks te voorkomen, is om zoveel mogelijk informatie te verzamelen bij het maken van de betaling, duidelijk te communiceren over verzendtijden en/of factureringsvoorwaarden, te eisen dat de kaarthouder akkoord gaat met de servicevoorwaarden, alleen te verzenden naar geverifieerde factuuradressen en/of een handtekening te eisen bij de levering van goederen.
Minder vaak voorkomende chargebacks kunnen erop wijzen dat de omschrijving op een bankafschrift niet herkenbaar is of dat klanten in de war zijn door de manier waarop kosten in rekening worden gebracht. Vaak vormen deze een klein percentage van je totale aantal chargebacks. Maar als een van deze redenen een van de drie belangrijkste is, kan dat een aanwijzing zijn dat er iets anders aan de basis van het probleem ligt.
Nee. Hoewel een geauthenticeerde 3DS-betaling het voordeel biedt van verschuiving van aansprakelijkheid bij frauduleuze chargebacks, kan er zich nog steeds fraude voordoen. Als dit gebeurt, rapporteert de uitgever de fraude aan het netwerk (TC40s of SAFE) en kan dit meetellen voor je fraudevolume.
Stripe laat standaard alle geauthenticeerde 3DS-betalingen doorgaan. Gebruikers kunnen deze regel aanpassen zodat 3DS-betalingen die zijn gemarkeerd als hoog risico toch worden geblokkeerd. Daarnaast moeten ze vertrouwen op andere signalen die ook gelden bij normale betalingen, zoals snelheid, transactiegrootte en/of CVC-/AVS-controles.